Een klimaattop van dilemma’s
De 28e klimaattop in de Verenigde Arabische Emiraten is met 90.000 bezoekers de grootste klimaattop ooit. Dubai pakte groots uit op het terrein waar drie jaar geleden nog de World Expo georganiseerd werd. Met elektrische steps en golfkarren kon je je over het gigantische terrein verplaatsen. Op het publieke terrein waren dit jaar geen grote demonstraties zoals we gewend zijn van eerdere klimaattoppen. Milieu en mensenrechtenorganisaties mochten op het afgesloten VN-terrein kleinere acties organiseren. Gecoördineerd met toestemming van de organisatoren, maar wel dicht bij de onderhandelaars.
Voor een aantal organisaties was dat niet genoeg. Zij besloten niet te komen. De ‘Grassroots Global Justice Alliance’ zette een boycott-campagne op. Hun slogan: “Geen bloed, geen olie en geen green washing genocide.” Een organisatie die meedoet aan de boycott is ‘Humat Diljah’, één van de grootste klimaatbewegingen in Irak. Deze organisatie is er dit jaar niet bij. Salman Khairalla van Humat Diljah zegt hierover: “Vorig jaar was de klimaattop in Egypte en dit jaar in de Emiraten. Beiden hebben klimaatactivisten in hun gevangenis vanwege kritische uitlatingen tegen de overheid.” Khairalla weet hoe het is om je niet kritisch uit te kunnen spreken. Zelf woont hij niet meer in zijn thuisland Irak, vanwege angst voor repercussies op zijn activisme.
Een andere belangrijke reden voor hem om niet te gaan is de rol van de Verenigde Naties. “De VN organiseert een klimaattop en beroept zich op klimaatrechtvaardigheid en mensenrechten,” vertelt Khairalla aan de telefoon, “Maar in veel landen is een basis van rechtvaardigheid al ver te zoeken. Mensen worden onderdrukt door dictators en politieke structuren. De Verenigde Naties doen hier niets aan. Ze stemmen zelfs tegen een staakt het vuren in Gaza”. Dit maakt de VN voor hem onbetrouwbaar en hij vindt de inzet op klimaatrechtvaardigheid hierdoor ongeloofwaardig.
Op het terrein van de klimaattop staan bij de grootste en indrukwekkendste paviljoenen, zoals de VAE en Saudi-Arabië, rijen van mensen. Binnen laten de virtual reality brillen je de duurzame toekomst zien en leggen hologrammen van vrouwen in deftige mantelpakjes uit welke projecten er in het verschiet liggen. Tussen die paviljoenen loopt de Palestijn Loay Alatrash rond. Hij besloot wel naar de klimaattop te gaan, een gevaarlijke tocht. Over land reisde hij vanaf de Westelijke Jordaanoever, via meerdere Israëlische checkpoints, naar Jordanië. Vanaf daar vloog hij naar de Emiraten.
Loay Alatrash bij de COP, @Jaap van den Biesen
Alatrash is de voorzitter van de ‘Arab Youth Green Voices’, een netwerkorganisatie die de stem van jonge Arabieren vertegenwoordigt. Hij vertelt dat het geen makkelijke keuze was om te komen, dat hij zich schaamt en tegelijk opgewonden is. Hij schaamt zich vanwege zijn familie en kinderen die hij achterlaat in een land in oorlog, maar tegelijkertijd is hij opgewonden door de kans om zijn verhaal over Palestina, de klimaatcrisis en water te vertellen. “De klimaatverandering en gepaarde ongelijkheid is in de Westelijke Jordaanoever heel duidelijk. In zijn dorp heeft iedereen ongeveer 35 liter water per dag. Een kilometer verderop hebben bewoners van de Israëlische nederzettingen 300 liter water per dag.” Voor hem is de klimaattop overuren draaien, hét moment om het bewustzijn te vergroten over zowel het Palestijnse conflict als de klimaatverandering.
De grootschaligere milieuorganisatie Greenpeace MENA ziet ook momentum tijdens deze klimaattop in de Verenigde Arabische Emiraten. Dit land wil immers een economisch leidende rol pakken in de duurzame alternatieven voor olie en gas. Ghiwa Nakat, Directeur van Greenpeace MENA, zet daarom in op de Arab Group, een samenwerkingsverband die tijdens de klimaattop de belangen van Arabische landen vertegenwoordigt. Zij probeert deze Arab Group zo ver te krijgen om zich aan te sluiten bij het doel van 1.5°C van Emiraten klimaattop voorzitter door in te zetten op hernieuwbare energie en uitfasering van fossiele brandstoffen.
Of Khairalla volgend jaar wel bij de klimaattop is hangt ervan af: “Als het in een land is waar rechtvaardigheid serieus genomen wordt, ben ik erbij. Alleen dan kunnen er grotere stappen worden gezet op klimaatrechtvaardigheid.”
Recente reacties