Verkiezingen in Nederland: Wat zeggen Nederlandse partijen over het grote Midden-Oosten?

Door Het Grote Midden Oosten Platform / 11 maart 2017 / Democratie, Economie, Mens en maatschappij, Midden Oosten, Politiek

Het grote Midden-Oosten, een regio van 22 landen met 400 miljoen inwoners waarvan de helft jonger dan 25 jaar. Een belangrijke regio als het gaat om handel, kunst en cultuur, olie en zonne-energie, veiligheid en geopolitiek. Voor elk wat wils.Maar hoe kijken Nederlandse politieke partijen naar de regio die aan Europa grenst? Het Grote Midden Oosten Platform zocht het uit en las de verkiezingsprogramma’s van alle Nederlandse partijen. In dit drieluik laten we zien wat partijen over de regio als geheel zeggen, wat ze over een aantal specifieke landen in hun programma’s hebben opgenomen, en in het laatste artikel wat ze niet zeggen maar wel zouden moeten zeggen. Opvallendste conclusie: eenzijdige aandacht voor veiligheid en een totaal ontbreken van voorstellen voor politieke, maatschappelijke en economische oplossingen die de stabiliteit in de regio ten goede zouden kunnen komen. 
Disclaimer: dit artikel geeft geen stemadvies. Als u op 15 maart gaat stemmen, moet u zelf nadenken.

In dit eerste artikel gaan we in op wat Nederlandse politieke partijen in hun verkiezingsprogramma’s over het Midden-Oosten als regio zeggen.

Er zijn maar 7 partijen die het Midden-Oosten noemen in hun verkiezingsprogramma’s.

De VVD vermeldt het Midden-Oosten als regio acht keer; het meest van alle grote partijen. De VVD gebruikt daarbij woorden als onrust, haat, instabiliteit, conflicten en benadert het Midden-Oosten vanuit een op Nederland gericht veiligheidsperspectief. De VVD beschrijft de regio als één geheel en noemt, met uitzondering van het Israëlisch-Palestijnse conflict, landen niet apart.

Het verkiezingsprogramma van D66 bevat vijf keer de term Midden-Oosten. Ook bij deze partij is de toon bezorgd en negatief en wil de partij zich vooral richten op de mensenrechten en het vergroten van de stabiliteit in de regio.

De Partij van de Arbeid, die de regio drie keer noemt, maakt zich ook zorgen over de mensenrechten. Net als de andere partijen zet de PvdA een overwegend negatieve toon in als het om het Midden-Oosten gaat. Zij ziet Europa graag een voortrekkersrol spelen in het oplossen van de problemen in het Midden-Oosten.

De SP vermeldt het Midden-Oosten twee keer; beiden keren gelinkt aan oorlog.

De huidige kleine partijen (met minder dan tien zetels) hebben nog minder oog voor het Midden-Oosten, behalve de partijen die zich sterk met Israël vereenzelvigen. Zo noemt de ChristenUnie het Midden-Oosten, net als de VVD, wel acht keer. Zij brengt de regio in verband met crises, vluchtelingen, vervolging van christenen en fossiele brandstof. De partij heeft een groot deel van haar programma gewijd aan steun aan Israël. De SGP heeft Israël ook tot een belangrijk onderdeel van haar programma gemaakt en noemt het Midden-Oosten vijf keer, in relatie tot Israël en in relatie tot bedreigde christenen. Het Midden-Oosten als geheel is een brandhaard en een kruitvat, maar Israël is volgens de SGP het land waarmee we meer zaken moeten doen en waarmee we een nog stevigere relatie aan moeten gaan.

De nieuwe partijen VNL en Forum voor Democratie tenslotte, noemen de regio ook. Zij brengen het Midden-Oosten negatief in verband met energie en benadrukken ook de Nederlandse relatie met Israël.

Conclusies

De toon en blik op het Midden-Oosten in de verkiezingsprogramma’s is overwegend negatief. Ook al bestaat de regio uit 22 landen, dan nog worden ze in de programma’s allemaal genoemd in relatie tot de oorlog in Syrië, de vluchtelingencrisis en de verwerpelijke praktijken van IS. Nederlandse partijen hebben geen oog voor de diversiteit van de regio of de specifieke context van de verschillende landen in het Midden-Oosten.

Opvallend is dat geen enkele partij ideeën heeft over het oplossen of het aanpakken van de onderliggende problemen die tot de conflicten in de regio leiden. Geen enkele partij heeft het over politieke, sociaal-maatschappelijke of economische oplossingen die zouden kunnen helpen de instabiele landen in de regio te stabiliseren.

En de landen die wel stabiel zijn? Waarmee wij een andere handel drijven dan wapen- en oliehandel? Waarmee Nederland goede betrekkingen heeft? Landen die kansen bieden voor Nederland, zoals Marokko, Tunesië, Jordanië, en zelfs Koeweit (buiten de olie)? Aan deze landen maken de Nederlandse verkiezingsprogramma’s in 2017 geen woord vuil.

Dit artikel kwam tot stand met input van meerdere experts van het Grote Midden Oosten Platform. De meningen vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs de mening van het Grote Midden Oosten Platform.