Ja, ook in Koeweit is Tinder een ding

Door Brigitte van de Pas / 16 april 2019 / Koeweit, Mens en maatschappij, Vrouwen

Wat het precieze nut is van Tinder, was mij een raadsel. Voor sommigen dient de app kennelijk alleen om een onenightstand op te pikken, anderen hebben hun vriend of vriendin via Tinder ontmoet. Ik ben ook mensen tegengekomen die er simpelweg potentiële nieuwe vrienden mee ontmoeten in hun woonplaats of op reis. Een vriendin van een vriendin schijnt elke avond via Tinder een andere jongeman te zoeken die haar mee uit eten neemt: scheelt in de boodschappen. Slimme meid! Zelf ben ik altijd sceptisch geweest over Tinder. Maar aangezien zoveel van mijn vrienden ter plaatse dit als dé manier zien om locals te ontmoeten, heb ik tijdens mijn laatste bezoek aan Koeweit toch de app geïnstalleerd. Want ja, ook in Koeweit is Tinder een ding.

In een land dat traditioneel gezien niet echt een datecultuur kent, is Tinder een nieuwe oplossing voor een eeuwenoud probleem: waar ontmoet je een potentiële partner? In Nederland ontmoeten veel mensen hun geliefde op school of tijdens de studie, maar dat is nauwelijks een optie als het onderwijs grotendeels gescheiden is. Als alternatief kun je hier naar een club of café gaan om mensen te ontmoeten, maar ook dat is geen mogelijkheid in een land zonder een echt uitgaansleven. Online initiatieven zoals Couchsurfing of Meetup stellen mensen wel in staat om bijeenkomsten te organiseren waar geïnteresseerden van beide geslachten bij elkaar kunnen komen. Maar als je het lot een handje wil helpen, dan is Tinder dus ook een optie.

In Koeweit, waar het aantal mannen bijna twee keer zo groot is als het aantal vrouwen, is er nooit een tekort aan aandacht voor vrouwelijke expats – of dat nou op Tinder is of daarbuiten. Ik heb in ieder geval nooit iets te klagen gehad hierover, en wellicht is dit een van de vele redenen waarom ik zo graag in Koeweit kom. Tijdens mijn stageperiode in Koeweit (2014) had ik in ieder geval geen directe noodzaak om een Tinderaccount aan te maken. Maar omdat ik steeds hetzelfde antwoord op mijn vraag ‘waar ontmoet je toch locals in Koeweit?’ ontving, heb ik de laatste keer met frisse tegenzin toch maar eens Tinder gedownload.

Het leven zit vol verrassingen, en dit geldt bij uitstek voor Tinder in Koeweit. In een land waar intieme relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht illegaal zijn, waren er op Tinder verdacht veel vrouwen die andere vrouwen willen ontmoeten. Allemaal op zoek naar een nieuwe beste vriendin om mee te gaan winkelen? Het zou zomaar kunnen! En ook, wat belachelijk veel extreem knappe mannen. Zelfs als je degenen negeert die pronken met hun veel te afgetrainde lichaam (teveel op zichzelf gericht) of hun auto (in een land waar iedereen een Porsche of Ferrari rijdt kan ik het wel waarderen als mensen dat juist niet doen), bepaalde nationaliteiten waar je meerdere slechte ervaringen mee hebt gehad of waar je gewoonweg niet geïnteresseerd in bent, zelfs dan is er een enorme hoeveelheid potentiële matches. En allemaal tall, dark and handsome, uiteraard. Hoewel ik eerlijk toegeef: na een half uur swipen beginnen alle mannen op elkaar te lijken.

In een land waar intieme relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht illegaal zijn, waren er op Tinder verdacht veel vrouwen die andere vrouwen willen ontmoeten

Koeweit is klein, en je komt dezelfde mensen overal tegen. Een van mijn vrienden vertelt hoe hij een match had met een vriendin van mij, en zelf heb ik een match met een jongeman die les heeft van een andere vriend van mij. Een andere match is toevallig ook uitgenodigd voor een kleinschalig evenement waar ik naartoe ga, ergens in het midden van de woestijn. Hoe groot is die kans nou helemaal? Tinder geeft je de mogelijkheid om in gesprek te gaan met mensen die je anders wellicht nooit gesproken had. Mijn match is zonder twijfel enorm aantrekkelijk, maar vanwege zijn hobby en de stereotypes die daarmee gepaard gaan had ik normaal gesproken elk gesprek meteen afgekapt. En tot mijn verrassing blijkt hij heel aangenaam gezelschap te zijn. Van zijn nachtelijke activiteiten zal ik nooit fan worden, maar de versie die ik overdag te zien krijg, daar ben ik wel behoorlijk van onder de indruk.

Terug in Duitsland verwijder ik Tinder weer. Het heeft het doel gediend: ik heb contact gelegd met een handjevol locals, ik heb interessante gesprekken met hen gevoerd, en heb nieuwe dingen geleerd over zowel het land als de mensen. Voordat ik Tinder verlaat, geef ik mijn contactgegevens aan een jonge Koeweiti, die van plan is om naar Nederland te verhuizen. Hij stuurt mij af en toe een berichtje, maar ik denk dat hij al besloten heeft dat het tussen ons niets gaat worden, want hij probeert mij te koppelen aan een van zijn vrienden. Echt waar. Ik krijg een leeftijd (36) en een nationaliteit (ook Koeweits) en een merkwaardige vraag. “Mijn vriend is op zoek naar een westerse vrouw, zou je geïnteresseerd zijn om hem te ontmoeten?” Hij meent het nog serieus ook. Oh, oh Koeweit…

Dit artikel verscheen eerder in het Engels op de blog The Life and Times of a Dutchie Abroad. 

Brigitte van de Pas studeerde geschiedenis en Midden-Oostenstudies in Leiden, Dundee en Istanbul. Ze liep stage bij de Nederlandse ambassade in Koeweit, en is tegenwoordig als onderzoeker verbonden aan een Duits marktonderzoeksbureau. Op haar blog The Life And Times Of A Dutchie Abroad schrijft zij over haar avonturen in Duitsland en daarbuiten.